Otvaranje: 24. februar, petak, 18 časova
Autorke izložbe: dr Olga Kovačev Ninkov i Ljubica Vuković Dulić
Gradski muzej Subotica ove godine obeležava 75 godina od osnivanja – pod ovim nazivom je osnovan 1948. godine upravo na ovom mestu, u Rajhlovoj palati. Pored mnogih muzeoloških, zaštitarskih i izložbenih aktivnosti, pri muzeju je 1962. osnovana manifestacija i ustanova Likovni susret–Palić koja danas funkcioniše pod imenom Savremena galerija Subotica. Do tada je muzej realizovao izložbe savremene umetnosti u gradu i sakupljao savremeno stvaralaštvo za svoju zbirku. Pojavom i razvojem likovnih kolonija od 1952. nastala je nova koheziona snaga i nove mogućnosti u savremenoj umetnosti, što je uticalo i na institucionalizaciju tih pojava. Pri tome je Subotica do 1965. bila sedište sreza: pripadale su joj Sombor, Mali Iđoš, Senta i Bačka Topola od kojih su u ova dva poslednja mesta bile aktivne umetničke kolonije, posećivane i od strane subotičkih umetnika. Međutim uloga Likovnog sureta–Palić bila je prikaz rada umetničkih kolonija na teritoriji cele države, što ju je činilo jedinstvenom u odnosu na neke druge smotre savremene umetnosti u regionu. U tome se Gradski muzej Subotica pokazao kao partner i domaćin tokom prvih šest godina postojanja nove ustanove, koja je prošle godine slavila 60 godina života. Naša izložba se realizuje sa željom da se prikaže deo umetničkog i dokumentarnog fonda Gradskog muzeja Subotica iz vremena suživota sa Likovnim susretom–Palić, u trajanju od 1962. do 1967. godine.
U periodu od šest godina, delatnosti nove ustanove su bile integrisane u delatnost muzeja. Tako je npr. Karlo Engi, sekretar muzeja, opsluživao i administraciju Likovnog susreta–Palić, dok su arheolog Laslo Sekereš, tada direktor muzeja, te Bela Duranci, kustos-istoričar umetnosti muzeja (tada tek student koji diplomira 1963), bili prisutni i u upravnim i organizacionim telima Likovnog susreta–Palić: savetu, umetničkom savetu, te žiruju za otkupe i nagrade. Direktor Likovnog susreta–Palić bio je Imre Devič, koji je bio ujedno i direktor subotičkog Narodnog pozorišta. Duranci je pored muzejskih obaveza i studijskih izložbi u muzeju, od II do VI likovnog susreta prikupljao dela sa terena i vršio postavku tih izložbi, te sastavljao njihove kataloge sa spoljnim saradnikom Gaborom Silađijem, koji je bio tu u svojstvu fotografa. Spoljni saradnik na izradi kataloga je bio i samouki slikar, Šandor Torok. I preparator muzeja, bać Gušto – Gustav Nađčilag, ustaljeno je pomagao kod raspakivanja dela i aranžiranja, te bio čuvar tokom trajanja izložbe. Subotički Likovni susret je postao samostalna radna organizacija tek 1969, s tim da je Gradski muzej već 1967. preseljen u Gradsku kuću, a Rajhlova palata je ostala sedište Likovnog susreta.
Zbirka koja je nastala otkupljivanjem dela kroz aktivnost Likovnog susreta–Palić nalazila se u Gradskom muzeju sve do razdvajanja dve ustanove, tj. do osamostaljivanja Likovnog susreta 1969. godine. Na ovoj izložbi prikazujemo segment umetničkog fonda muzeja koji je otkupljen za zbirku sa izložbi Likovni susret–Palić u periodu od 1962 do 1967, ili je na ovim Susretima izlagan, a u muzejsku je zbirku dospeo naknadno. Ova dela pripadaju kako zavičajnoj, tako i jugoslovenskoj zbirci muzeja, a obe zbirke začete su od vremena osnivanja Gradskog muzeja. Sada izložena dela su ranije sporadično izlagana, ali su sva reprodukovana 2017. u katalogu Slikarstvo i vajarstvo jugoslovenskih autora iz zbrike Gradskog muzeja Subotica, kao i uz najnovije istraživanje autorki izložbe, Olge K. Ninkov i Ljubice Vuković Dulić, Šest godina suživota subotičkog Gradskog muzeja i Likovnog susreta (1962–1967) u godišnjaku muzeja „Museion“, br. 20. Ovo je prvi put da se sada prikazani korpus dela i dokumentacije izlaže objedinjeno i u novom kontekstu.
